Temel yaşam desteği CPR

Temel Yaşam Desteği ;

Solunumu ve/ veya kalbi durmuş kişide, hayatın devam edebilmesi için bir an önce
solunumun ve dolaşımın yeniden sağlanması gerekir. Solunumu ve dolaşımın
sağlanmasına yönelik yapılan uygulamaların tümüne “kardiyo pulmoner resüsitasyon” (CPR,
cardiopulmoner resusitasyon, KPR, kalp akciğer canlandırması) denir.
Kardiyo pulmoner resüsitasyon iki aşamada gerçekleştirilir. Bunlar, temel yaşam
desteği ve ileri yaşam desteğidir.

Solunumu ve/ veya kalbi durmuş kişide suni / yapay solunum ile akciğerlere oksijen gitmesini,
dış kalp masajı ile kalpten kan pompalanmasını sağlamak için ilaçsız ve tıbbi malzemesiz
yapılan uygulamaların tümüne temel yaşam desteği denir. İlaç ve tıbbi malzeme kullanarak hatta
gerekli olduğu durumlarda cerrahi müdahaleleri de kapsayan solunum ve dolaşımın
sağlanmasına yönelik uygulamalara ileri yaşam desteği denir. bunun için Tıbbi eğitim almış olmak gerekir
Temel yaşam desteği ile ilgili uygulamalar 1960’lı yıllarda gelişmeye başlamış,
günümüze kadar da birçok gelişme ve değişim göstermiştir. Temel yaşam desteği uygulama
eğitiminde karmaşıklığın ortadan kaldırılması amacıyla standartlaşma ihtiyacı hissedilmiş ve
bu konuda çalışmalar yapılmıştır.

1991 yılında temel yaşam desteği eğitim programlarını geliştirebilmek ve Avrupa
ülkelerinde standart eğitim yapabilmek amacıyla Avrupa Resusitasyon Konseyi (ERC)
kurulmuştur. ERC tarafından temel yaşam desteği protokolleri yayımlanmış, bunun yanı sıra
Amerikan Kalp Vakfı (AHA) tarafından da temel yaşam desteği ile ilgili uygulama
protokolleri yayımlanmıştır. Daha sonra Uluslararası Resüsitasyon Liyezon Komitesi
(ILCOR) kurulmuştur.

ILCOR’un görevi temel yaşam desteği ile ilişkili bilgileri ve bilimsel konuları gözden geçirmek,
saptamak ve tedavi yolları hakkında ortak kararlara dayalı önerilerde bulunmaktır.
Bir anlamda ERC ve AHA’nın uzlaşma komitesidir.
ERC ve AHA arasında uygulama açısından bazı farklar bulunmakla beraber ülkemizde Sağlık Bakanlığı,
ERC’nin protokollerini benimsemektedir. Sağlık Bakanlığı tarafından bu protokoller
benimsenirken coğrafi, ekonomik ve sistem farklılıkları ile cihaz ve ilaç kullanım
farklılıklarını dikkate alarak kendi resüsitasyon kılavuzunu yayımlamıştır. Dolayısıyla bu
modülde ERC protokollerine uygun olan temel yaşam desteği uygulamaları anlatılacaktır.
Günümüzde her beş yılda bir temel yaşam desteği uygulama protokollerinde
yenilenmeye gidilmektedir. En son 2010 yılında yayımlanan yeni protokoller gereği, sağlık
personeli ve ilk yardımcı tarafından uygulanacak temel yaşam desteğinde uygulama
açısından farklılıklar bulunmaktadır.
Temel yaşam desteğinin amacı; dokulara acil oksijen desteğinde bulunarak
oksijensizlik nedeniyle hayati organlarda meydana gelebilecek, geri dönüşü olmayan
(irreversible) hasarları önleyip hasta veya yaralının hayatta kalma şansını artırmaktır.

Yayım tarihi
Yazılarım olarak sınıflandırılmış

Yorum Gönderin

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir